Budowa szpitala w Słupcy stała się koniecznością w związku z reaktywowaniem powiatu słupeckiego w styczniu 1956 roku. Nowy powiat był jedynym w woj. poznańskim, który nie posiadał, mimo rosnących potrzeb, swojego szpitala. Ponieważ całoroczne starania w 1956 roku w kierunku umieszczenia budowy Szpitala Powiatowego w Słupcy w Państwowym Planie Inwestycyjnym nie dały odpowiedniego rezultatu, na wniosek ówczesnego Kierownika Wydziału Zdrowia Dr Romana Grzeszczaka został na mocy Uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej z dnia 14 marca 1956 r. powołany Komitet Budowy Szpitala Powiatowego w Słupcy. Na walnym zebraniu konstytucyjnym 31 marca 1957 r. uchwalono, że celem Komitetu Budowy Szpitala będzie zapoczątkować w „Czynie Społecznym” prace, które w ostatecznym efekcie doprowadza do wybudowania Szpitala.
W pierwszych miesiącach zorganizowano wielką loterię fantową, która była pierwszą impreza Komitetu i przyniosła ok. 70 000 zł zysku. Loteria poza przysporzeniem funduszów także zadanie propagandowe, roznosząc wieść o zapoczątkowaniu pracy Komitetu po wszystkich zakątkach powiatu, a nawet wybiegając daleko poza jego granice.
Równolegle z ta akcją rozpoczęto propagowanie idei budowania Szpitala na terenie powiatu, gdzie na zebraniach wiejskich po omówieniu sprawy budowy Szpitala w czynie społecznym przez członków komitetu rolnicy uchwalili dobrowolne opodatkowanie się po 10 zł za 1 ha rocznie w okresie najbliższych 4 lat na rzecz budowy. Wkrótce też zaczęły wpływać fundusze ze składek od odpowiednich instytucji pochodzące z opodatkowania od miesięcznego wynagrodzenia poszczególnych osób i ofiar indywidualnych, a 30.09.1957 roku Powiatowa Rada Narodowa podjęła uchwałę o pobieraniu dodatkowych opłat od alkoholu spożywanego w naszym powiecie z ich przeznaczeniem na cel budowy Szpitala Powiatowego.
Od tej chwili zaczęły wpływać na konto Komitetu poważniejsze sumy, które w stosunku rocznym sięgały 1.000.000,- zł. Dzięki staraniom Komitetu udało się zainteresować sprawą budowy lekarzy sąsiednich powiatów, przedstawicieli władz wojewódzkich oraz Ministerstwo Zdrowia. Komitet poprzez grupę posłów Ziemi Wielkopolskiej propagował idee budowy w Sejmie gdzie skontaktowano członków Komitetu z ówczesnym posłem, prof. dr Feliksem Widywirskim, który przyczynił się do realizacji zamierzeń komitetu na terenie Sejmu i Ministerstwa Zdrowia.
W roku 1958 w celu łatwiejszego zdobywania funduszów na cele związane z budową wydrukowano i sprzedawano tzw. „Cegiełki” na ogólna wartość 3 mln zł, w różnych wartościach od 2 zł do 100 zł.
Bardzo rozległe kontakty Prezydium Komitetu z władzami centralnymi, przy dużym poparciu Ministerstwa Zdrowia w szczególności przez V-ce Ministra Zdrowia dr Aleksandra pacho oraz Dyrektora Generalnego prof. dr Romana Secomskiego, jak również w Ministerstwie Budownictwa i Materiałów Budowlanych przez ówczesnego V-ce Ministra inż. Władysława Kopcia, zaczęły dawać rezultaty.
Pomimo starań Komitetu u władz wojewódzkich nie udało się włączyć do państwowego Planu Inwestycyjnego budowy Szpitala w ówczesnym planie 5-letnim. Władze wojewódzkie nie przeszkadzały działalności Komitetu i aprobowały jego posunięcia. Zgodnie z opinią Ministerstwa Budownictwa i Materiałów Budowlanych zorganizowano cegielnie polową, która pracowała przez okres 2 lat w ramach działalności Komitetu Budowy Szpitala przez ówczesny Wydział Zdrowia i Opieki Społecznej.
W 1958 roku Komitet Budowy Szpitala mógł się poszczycić takimi realnymi osiągnięciami jak budowa studni wierconej, głębokiej na 132 m na placu, który został ostatecznie wytyczony pod budowę przyszłego Szpitala na obszarze 5 ha. Oprócz studni zapoczątkowano roboty przy kanalizacji zewnętrznej, dokonano częściowego przejęcia działek od właścicieli prywatnych, oraz ogrodzono plac budowy od strony południowej i zachodniej.
Uzyskano również zgodę na budowanie w czynie społecznym budynku obecnego oddziału Chorób Płuc i Gruźlicy oraz budynku mieszkalnego i portierni z garażami, które oddano do użytku z końcem 1960 roku, a budynek „płucny” w tym czasie stanął w stanie surowym pod dachem. W roku 1959 władze wojewódzkie obiecały wstawić do Państwowego Planu Inwestycyjnego budowę Szpitala Powiatowego Słupcy w roku 1962.
Niestety nieporozumienia w Prezydium Komitetu spowodowały przerwę w pracach tej organizacji społecznej w latach 1961-1962. W tym czasie jednak dzięki czujności Komitetu nie pozwolono na skreślenie z Państwowego Planu Inwestycyjnego, jak to pierwotnie zamierzano, budowy Szpitala i na skutek osobistej interwencji posła Ziemi Słupeckiej I Sekretarza komitetu Wojewódzkiego PZPR Jana Szydlaka, Szpital Powiatowy został wprowadzony do Państwowego Planu Inwestycyjnego.
Komitet Budowy Szpitala współdziałał również w ostatnich latach swojej działalności przy budowie drugiego budynku mieszkalnego dla pracowników służby zdrowia.
Komitet, jako przedstawiciel społeczeństwa powiatu słupeckiego działał czynnie do ostatniej chwili, organizował wszystkie ważniejsze uroczystości związane z budową m.in. ceremonie wmurowania aktu erekcyjnego pod Pawilon Chorób Płuc w dniu 27 września 1959r., aktu erekcyjnego pod budynek główny w dniu 9 grudnia 1962 roku, oraz uroczyste otwarcie Szpitala.
Szpital był w tym czasie typowym szpitalem powiatowym posiadającym 220 Łózek etatowych na 6 oddziałach, a mianowicie: Oddział Chirurgiczny – 48 łóżek, Oddział Dziecięcy – 42 łóżka, Oddział Ginekologiczno-Położniczy – 34 łóżka, Oddział Wewnętrzny – 52 łóżka oraz Oddział Chorób Płucnych – 44 lóżka, ponadto 22 łóżeczka dodatkowo wyodrębnionego Oddziału Noworodków.
Uroczyste otwarcie Szpitala Powitowego odbyło się w dniu 1 października 1966 roku w 1000-lecie Państwa Polskiego przy udziale przedstawicieli władz wojewódzkich i powiatowych oraz licznym udziale społeczności powiatu.
Pierwszym dyrektorem Szpitala został dr Roman Grzeszczak. Przełożoną pielęgniarek była Wanda Maciejewska, kierownikiem administracyjno-gospodarczym Henryk Wisła. Ordynatorami zostali:
| Oddział Chirurgiczny | lek. med. Zbigniew Gugulski |
| Oddział Dziecięcy | lek. med. Jan Mila |
| Oddział Wewnętrzny | lek. med. Jerzy Wojtaszek |
| Oddział Ginekologiczno-Położniczy | lek. med. Felicjan Bednarek |
| Oddział Noworodkowy | lek. med. Jerzy Bobrowski |
| Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy | dr Roman Grzeszczak |
Pierwsi pacjenci zostali przyjęci do szpitala w dniu 15 października 1966 roku. Pierwszym noworodkiem urodzonym w szpitalu było dziecko płci męskiej urodzone 8 lutego 1967 roku.
W 1972 roku jako jeden z pierwszych w kraju szpital wszedł w skład nowo powstającej struktury organizacyjnej służby zdrowia – Zespołu Opieki Zdrowotnej. Przy zmianie podziału administracyjnego kraju szpital objął swoim działaniem znacznie większy obszar, a liczba podopiecznych zwiększyła się prawie dwukrotnie.
W czerwcu 1993 roku uruchomiono (drugi w województwie konińskim) oddział anestezjologii i intensywnej terapii. Przy okazji tworzenia tego oddziału wyposażono szpital w instalacje gazów medycznych. Kolejnym etapem było tworzenie oddziału dializ pozaustrojowych. Dążąc do tego celu przeniesiono do nowych, wyremontowanych pomieszczeń część pracowni diagnostycznych, bakteriologię, fizykoterapię, przebudowano izbę przyjęć. W całym budynku wymieniono stolarkę okienną, wybudowano szyb i zainstalowano nową windę, przebudowano oddział noworodkowy (wprowadzono system rooming in i stanowiska intensywnego nadzoru), położnictwo i salę porodową.
Podczas uroczystości 30-lecia Szpitala w grudniu 1996 roku placówce nadano imię Doktora Romana Grzeszczaka. W strukturach zaczął działać też Oddział Dializ Pozaustrojowych.
Rok 1998 przynosi zmiany w funkcjonowaniu publicznej służby zdrowia. Zespól Opieki Zdrowotnej w Słupcy z jednostki budżetowej zostaje przekształcony w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej.
Kolejne lata mijają. Następują liczne zmiany organizacyjne i restrukturyzacja zatrudnienia. Wiele dotychczasowych zadań przejmują firmy z zewnątrz m.in. sprzątanie, usługę prania i sterylizacji. W dalszym etapie także żywienie pacjentów.
Trwają liczne prace remontowe. W 2004 roku w strukturze SPZOZ przestaje działać Oddział Dializ Pozaustrojowych.
Koniec roku 2005 przynosi kolejne zmiany. Zakład uzyskuje dotacje z Ministerstwa Zdrowia i Rady Powiatu na zakup sprzętu medycznego. Zmienia się zarząd placówki.
W kolejnych latach SPZOZ intensywnie się zmienia. Podejmowanych jest szereg inwestycji w sprzęt medyczny i infrastrukturę. Utworzono centralną zmywalnię naczyń, zbudowano szyb i uruchomiono windę oraz wyremontowano toalety w budynku przychodni. Rozwija się ratownictwo medyczne – zakupiono trzy nowe karetki. Po raz kolejny swe oblicze zmienia izba przyjęć, zyskuje ona nowy wygląd oraz drugie wyjście. Podnosi się komfort pacjenta, oddziały zyskują nowe łóżka oraz stoliki przyłóżkowe.
W 2008 roku budynki SPZOZ-u zyskują nowe oblicze. Z zewnątrz, w wyniku termomodernizacji, za sprawą dotacji z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Nowoczesnego wyglądu nabierają też hol główny w budynku szpitala oraz niektóre z oddziałów.
